طبقه بندی حساب های دارایی‎ و بدهی‎ در صورتهای مالی و تعریف آن‎ها

طبقه بندی حساب های مربوط به دارایی ها و بدهی ها در ترازنامه و صورت های مالی، بر اساس سرعت و قابلیت نقد شوندگی انجام می شود و بر همین اساس این سرفصل ها به دو گروه جاری و بلندمدت تقسیم می شوند.

طبقه بندی حساب های دارایی:

حساب دارایی ها به دو گروه دارایی های جاری و دارایی های بلند مدت تقسیم می شود:

الف- دارایی جاری: دارایی هایی هستند که انتظار می رود ظرف 12 ماه یا طی یک چرخه کامل عملیات واحد تجاری (هرکدام که طولانی تر است) به وجه نقد تبدیل، فروخته یا مصرف شود.

نمونه ای از دارایی های جاری:  وجوه نقد، حساب های دریافتنی ، اسناد دریافتنی ، پیش پرداخت ها، موجودی کالا

نکته: منظور از چرخه عملیات، مدت زمانی است که:

الف- وجه نقد برای تحصیل کالا یا خدمات مصرف می شود.

ب- این کالا و خدمات به مشتریان ارائه می شود و در ازای آن وجه نقد دریافت می شود.

ممکن است چرخه عملیات برای برخی از شرکت ها، چند ماه و برای برخی دیگر بیش از یک سال باشد.

ب- دارایی های بلند مدت: به کلیه دارایی هایی که شرایط دارایی جاری را ندارند “دارایی بلند مدت” گفته می شود. این دارایی ها معمولا برای فروش، خریداری نمی شوند بلکه برای ادامه فعالیت شرکت خریداری و به مدت بیشتری نسبت به دارایی های جاری از آن ها  استفاده می شود.این دارایی ها شامل دو گروه می باشد:

1-      “دارایی ثابت” که نام دیگر آن، “اموال، ماشین آلات و تجهیزات” می باشد.

2-      گروه “سایر دارایی ها” که در گروه بندی های فوق جای نمی گیرند.

نمونه ای از دارایی های ثابت: زمین، ساختمان، ماشین آلات، اموال و اثاثیه

نمونه ای از سایر دارایی ها: سرمایه گذاری، حق الامتیاز ها و سرقفلی

طبقه بندی حساب های بدهی:

حساب بدهی ها نیز بر اساس مدت زمان سررسید (جهت پرداخت نقد) به دو گروه  بدهی جاری و بدهی های بلند مدت تقسیم می گردد:

الف- بدهی های جاری: بدهی هایی هستند که باید ظرف یک سال یا چرخه عملیات واحد تجاری( هر کدام که طولانی تر است) پرداخت شوند.

نمونه ای از بدهی های جاری: حساب های پرداختنی، اسناد پرداختنی تا سررسید یک سال، اجاره پرداختنی و …

ب- بدهی های بلند مدت: بدهی هایی هستند که در تعریف بدهی جاری قرار نمی گیرند و زمان سررسید پرداخت  آن ها بیشتر از بدهی های جاری می باشد.

نمونه ای از بدهی های بلند مدت: وام های با اقساط  بیش از یک سال، اسناد پرداختنی با سررسید بیش از یک سال.

نکته: در حسابداری به بخشی از بدهی بلند مدت که باید در سال جاری تسویه شود”حصه جاری بدهی های بلند مدت” گفته می شود.