نکاتی در مورد حقوق پایه وزارت کار:

حقوق پایه وزارت کارکه به آن حداقل حقوق هم گفته می شود فقط نشان دهنده کمترین مبلغ قابل پرداخت به کارگران نیست و کاربردهای دیگری هم دارد که در این مقاله با استناد به قانون کار کاربردهای آن را با هم مرور می کنیم تا در زمان انجام امور حسابداری این موارد را در نظر بگیرید.

کلیاتی درباره حقوق پایه وزارت کار:

• حقوق پایه وزارت کار هر سال توسط شورای عالی کار تعیین می شود.
• بر اساس بند 1 ماده 41 قانون کار حقوق پایه وزارت کار با توجه به نرخ تورم اعلام شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود.
• طبق بند 2 ماده 41 قانون کار حداقل مزد باید به اندازه ای باشد که بدون در نظر گرفتن مشخصات جسمی و روحی کارگران و ویژگی های کار محول شده زندگی یک خانواده که تعداد متوسط آن توسط مراجع رسمی اعلام می شود را تامین نماید .
• در صورتی که کارگر به کارفرما بدهکار باشد کارفرما به موجب حکم دادگاه می تواند فقط مبلغ مازاد بر حداقل دستمزد را برداشت کند. برداشت این مبلغ نباید از یک چهارم کل مزد کارگر بیشتر باشد.

وظایف کارفرمایان در مورد حقوق پایه وزارت کار:

• هیچ کارفرمایی حق ندارد با در نظر گرفتن مدت کارکرد به افراد حقوقی کمتر از حقوق پایه وزارت کار که برای هر سال تعیین شده پرداخت کند. در صورتی که شخصی کمتر از ساعات کار قانونی در هر ماه فعالیت داشته باشد باید به نسبت کارکرد به وی حقوق پرداخت شود. در این حالت هم نرخ هر ساعت نباید از حداقل حقوق ساعتی کمتر باشد.
• کارفرمایان می‎توانند مبلغی بیشتر از حداقل حقوق را به کارگران و پرسنل خود پرداخت کنند. از این لحاظ محدودیتی برای کارفرمایان در نظر گرفته نشده است.
• حداقل حقوق در هر حالتی فقط باید به صورت نقدی به افراد پرداخت یا به حساب آنان واریز شود. در صورتی که در قرارداد مبالغی به عنوان مزایای غیر نقدی در نظر گرفته شود این مزایا به عنوان حداقل حقوق در نظر گرفته نخواهد شد.
• محاسبه و پرداخت حق ماموریت، اضافه کار و موارد این چنینی نباید از حداقل مزد وزارت کار کمتر باشد.

برای مطالعه روش تعیین حقوق پایه وزارت کار به مقاله حداقل حقوق وزارت کار چه زمانی و به چه روشی تعیین می شود؟  مراجعه کنید.